Bir Türk Masalı - Bekir

Annesini kendisini doğururken kaybetmiş, teyze kızının aşkıyla yanıp tutuşan aşık. Askerlik sırasında Sedat ile tanışır. Askerliğini yaparken yanında en yakın dostları Durmuş ve Dursun vardır. Kitapta en sevdiğim karakterlerden biri de Dursun ve Durmuş’tu. Karadeniz şivesiyle konuşmaları ve askerde rahat durmayıp ortalık karıştırmaları eğlenceliydi.Bekir, teyze kızı Selma’yı sevmektedir. Bekir ne kadar Selma’yı istemeye gitse de maalesef eniştesi kızını Bekir’e vermemekte inat etmiştir. Bekir her ne kadar Selma’yı kaçırmak iste de Selma ailesinin izni olmadığı için bu teklifi reddeder. Selma’yı istemeye gelen de çoktur. Hal böyle olunca Bekir’in de başı derttedir. Selma’nın kapısında bekleyip bütün görücüleri tek tek kaçırır. Bekir’in, Selma’nın evinin önünde görücüleri bekleme anları komikti. Hatta bir ara olayı abartıp benzinle kapının önünde bekler. Durmuş ve Dursun’un annesi Hacer Ana sayesinde Bekir sonunda sevdiğine kavuşur. Bekir’in Selma’yı yıllarca sevmesi ve sabırla onu beklemesi çok güzeldi. Bir Türk Masalı serisinde en sevdiğim karakter kesinlikle Bekir’di. Bekir kitaptaki en sessiz ve gizemli olanıydı. Bu kitap da onun duygularını ve düşünceleri öğrenmek güzeldi.

   -------------------------------------------------------------------------------------------------------

Yaşam, Umut Üzerine Kurulan Camdan Bir Dünya…
Aşk; Bekir'in kaderine yazılmış bir vuslattı ve savaşmadan bu aşka ulaşamayacaktı. Yıllar boyu sadakatle savaşacak, ruhunun karanlığını aşkıyla aydınlatacaktı... Her şeye rağmen sabırdı aşkı... 
Ne geçmişi... ne geleceği... ne umutları yön verecekti hayatına. Dua olacak bir cümle girecekti ailem diyeceği insanlarla birlikte karanlık çökmüş öksüz ruhuna... 
İyiyim... İyiyiz... Biz hep iyi oluruz.
Yıllarca içini kemiren kimsesizliğe, ailem diyeceği, uğruna canını vereceği insanlarda bulduğu sevgi cevap verecekti. 
Kan olmak değildi mesele... 
Mesele can olmaktı...